CO: happening w ramach warsztatów projektowych

GDZIE: baseny Legii, ul. Łazienkowska 1, Warszawa

KIEDY: godz. 14, 8 czerwca 2005

KTO: GRUPA W SQŁADZIE: architekci krajobrazu: Magdalena Kazulo-Klejff, Katarzyna Łowicka, Maja Skibińska, Joanna Skonieczna

ORGANIZATOR WARSZTATU: Pracownia Sztuki Katedry Architektury Krajobrazu, SGGW. Prowadzący warsztat: prof. Jacek Damięcki

7 czerwca 2005 roku, w ramach warsztatów „Projektowanie w krajobrazie otwartym”, uczestnicy warsztatów odwiedzili baseny Legii przy ul. Łazienkowskiej – (architektura z lat 30 – niegdyś salon towarzyski Warszawy). Obiekt ten, choć od 1987 roku nie użytkowany zachwycił odwiedzających – „Widzimy ogromny potencjał tego terenu. Jest to żywa Galeria Sztuki Współczesnej, miejsce na ciekawe imprezy, warsztaty”.  Niestety właściciel terenu zaplanował zrównane całego kompleksu kąpielowego z ziemią!

Głównym założeniem warsztatów były działania INSTANT (działania natychmiastowe, łatwe do przygotowania). Profesor Jacek Damięcki zaproponował m.in. projekt „Pożegnanie z basenami Legii 1932 -2005”. Projekt ten polegał na „udostępnieniu terenu basenów dla upamiętnienia ich kulturowego znaczenia dla Warszawiaków”. Po oczyszczeniu terenu i napełnieniu basenów wodą, do końca sezonu baseny miały stać się miejskim kąpieliskiem.

W odpowiedzi na propozycję Profesora, w środę 8 czerwca o godz. 14:00, zorganizowany został happening: „PRÓBA GENERALNA OTWARCIA KĄPIELISKA NA BASENACH LEGII WARSZAWA”. Pomysłodawczyniami działań były: Magdalena Kazulo-Kleyff i Katarzyna Łowicka (GRUPA W SQŁADZIE), Maja Skibińska i Joanna Skonieczna – architekci krajobrazu.

Happening został nagłośniony pocztą pantoflową oraz dzięki pomocy Przemka Paska z Fundacji „Ja Wisła”. Leżaki udostępniła nam wypożyczalnia stylowych leżaków, funkcjonująca przy nowym BUW–ie.

Pomimo złej pogody do akcji stawiło się ok. 15 osób. W ramach akcji uczestnikom zaproponowano udział w czterech sekcjach: Sekcja Opalających Się, Sekcja Wody, Sekcja Kąpiących Się i Sekcja Podglądaczy.

Nasz happening był próbą przywrócenia, choćby na chwilę, dawnej atmosfery basenów, miał także na ceku zwrócenie uwagi na te jakże wartościowe, ale opuszczone i zaniedbane tereny w centrum Warszawy.

Sekcja Podglądaczy wykonała bogatą dokumentację fotograficzną. (Powyżej  zdjęcia moje oraz 1 zdjęcie Magdy Kazulo-Kleyff, poniżej 4 zdjęcia Marty Zasępy).

W kolejnych dniach ukazała się relacja w prasie – artykuł w Rzeczypospolitej.

PRÓBA GENERALNA OTWARCIA KĄPIELISKA trwała do ostatniego uczestnika kąpieli słonecznych na terenie basenów Legii. Po akcji zmontowałam mój pierwszy film: „Próba generalna otwarcia kąpieliska na basenach Legii”.

Niestety kąpieliska nie otwarto. Obecnie nie ma już przy ul. Łazienkowskiej śladu po basenach Legii. Baseny zniknęły wraz z początkiem budowy stadionu Legii (2010). Na miejscu basenów i 10 metrowej skoczni zaplanowano parking na 700 aut. Po długich negocjacjach z konserwatorem zabytków w 2011 roku rozebrano pawilon z szatniami , a w 2012 wieżę do skoków. W odległych planach miasta jest sprzedaż tego gruntu pod budowę biurowców z parkingami stanowiącymi zaplecze stadionu.

Więcej o historii basenów Legii